بسیجی امام خامنه‌ای

داستان و ادامه کار این وبلاگ

بسم الله النّور

با سلام و احترام.

قبلاً عرض کرده بودم «از آن‌جا که سایت میهن‌بلاگ تعطیل شد، ادامه کار وبلاگ بسیجی امام خامنه‌ای در این‌جا پی‌گیری می‌شود و یادداشت‌هایی که در وبلاگ منتشر شده بود نیز به مرور در همین وبلاگ درج خواهند شد». اکنون موارد دیگری را عرض می‌کنم:

از آن‌جا که دیگر میزبان‌ها نیز در این چند روزه اختلاتی داشته‌اند، از این به بعد یادداشت‌ها در سه وبلاگ درج خواهند شد. به این صورت که یک وبلاگ مشابه در پارسی‌بلاگ (لینک) و وبلاگ دیگری در بلاگفا (لینک) فعال است و همان‌گونه که عرض شد، از این پس همه‌ی یادداشت‌ها در هر سه وبلاگ درج می‌شوند. لطفاً نشانی هر سه وبلاگ را ذخیره کنید تا ارتباط‌مان قطع نشود!
در این مجال نمی‌خواهم در مورد شروع وبلاگ‌نویسی در آغاز ظهور وب و وبلاگ چیزی بگویم و همین‌طور فعلاً مهم نیست که در مجموع چند وبلاگ دارم و در چند تا از آن‌ها به صورت ناشناس نوشته‌ام و اکنون چند تایشان فعال است، بلکه می‌خواهم اشاره کنم در طول این سال‌ها، بیش از تشویق دوستان، همواره مورد «هجمه، توهین و تهدید» ضدانقلاب قرار داشته‌ام و سرویس دهندگان نیز اغلب سر ناسازگاری داشته‌اند.

حتی همین سرویس ارجمند پارسی‌بلاگ، که مدیری دل‌سوز و خوش‌نام دارد، در مقطعی بنا به سلوک اطرافیانش به گونه‌ای برخورد کرد که مجبور شدم به صورت رسمی از پارسی کوچ کنم، اگرچه همواره وبلاگ‌هایی به صورت ناشناس در پارسی‌بلاگ داشتم و همواره عزیزان را به فعالیت در آن تشویق می‌کردم

بعد از ظهور شبکه‌های اجتماعی و فعالیت‌های این‌جانب، بی‌مهریِ سرویس‌دهنده‌های خارجی آغاز شد و اکنون به هیچ‌وجه با هویت خودم نمی‌توانم در شبکه‌هایی چون توییتر و اینستاگرام فعالیت کنم و به محض شناسایی، حتی اگر هیچ فعالیتی هم نکرده باشم، گوشی یا لپتاپم مسدود می‌شود!

نمی‌دانم دشمن در مورد بنده چه توهمی دارد که شخص این‌جانب را تحریم کرده است؟!

عجیب‌تر این‌که همزمان با سرویس‌دهنده‌های خارجی، برخی میزبان‌های داخلی (مثل ویرگول) نیز سبک‌سرانه با نوشته‌های انقلابی و ولاییِ این‌جانب برخورد و حساب‌های بنده را مسدود می‌کنند که فرضیه‌ی شبکه‌شدن نفوذی‌ها و غرب‌گرایان در داخل کشور، و هماهنگی ایشان با بیگانگان را تقویت می‌کند.
برخلاف عزیزانی که دوران وبلاگ‌نویسی را پایان یافته می‌دانند، حقیر چنین اعتقادی ندارم و همچنان نوشتن در وبلاگ را مفید می‌دانم که شاهدش دیده شدن مطالب وبلاگ‌ها با موتورهای جست‌وجو می‌باشد و در هر صورت معتقدم بار دیگر «رونق» به وبلاگ‌ها بازمی‌گردد.
از عزیزانی که در تماس‌های تلفنی یا دیدارهای حضوری حقیر را به نوشتن تشویق و اعلام می‌کنند که مرتباً از نوشته‌های این حقیر استفاده می‌کنند تشکر می‌کنم، هرچند که معمولاً به خود زحمت نمی‌دهند تا با درج نظر، حضور خود را اعلام نمایند تا به سهم خود در رونق وبلاگ و تشویق نگارنده، سهمی داشته باشند.

دعا بفرمایید.

۰ نظر

۰

۰ ۲۲ دی ۹۹ ، ۰۳:۵۲

امیر عبّاس

12 عکس زیبا برای بکگراند دسکتاپ

بسم الله النّور

با سلام و تحیت؛

در این پست 12 عکس برای استفاده در دسکتاپ رایانه یا لپتاپ پیشنهاد می‌شود.

لطفاً برای دیدن و دانلود تصویر در اندازه‌ی واقعی، روی هر عکس کلیک کنید.

توضیح: عکس‌ها هیچ‌گونه امضا، تبلیغ و زیرنویسی ندارند.

لطفاً برای مشاهده‌ی عکس در اندازه‌ی واقعی، روی عکس کلیک کنید.

۰ نظر

۰

۰ ۲۲ دی ۹۹ ، ۰۳:۰۲

امیر عبّاس

رژیم امریکا به دنبال دیکتاتوری بیشتر

بسم الله النّور

پیش‌درآمد: به دنبال ارسال یک وضعیت در «واتساپ» که تصویرش را ملاحظه می‌فرمایید، سؤالی مطرح و پاسخ داده شد که عیناً آمده است.

به نظر حقیر، رژیم امریکا از آشوب‌های اجتناب ناپذیرِ امریکا که در اعتراض به «نژاد پرستیِ نهادینه شده» آغاز شد و با انتخابات ریاست جمهوری اوج گرفته است و بیشتر هم خواهد شد، چندان نگران نیست و حتی ممکن است به آن دامن بزند تا از این مجرا، یک دیکتاتوری حداکثری را در امریکا برقرار سازد.

سؤال:

حاج اقا تاخیر بیش از حد در اعلام نتایج رو به نفع دونالد ترامپ ارزیابی مینمایید؟؟و احتمال شورش خیابانی در ایالات متحده رو چقد میدونید؟؟

پاسخ بسیجی امام خامنه‌ای:

سلام علیکم

پیش‌بینی بنده بایدن بود که تا‌ الان هم جلو است.

علی‌رغم نمایش دموکراسی، در امریکا رئیس‌جمهور انتصابی است و لازم است بایدن بیاید تا به برجام برگردند، چون از فشارها نتیجه نگرفتند.

با بازگشت به برجام، هم از عوایدش استفاده می‌کنند (مثل مکانیسم ماشه) و هم مزدوران داخلی‌شان را حفظ می‌کنند؛ به این معنی که پیروزی‌های دولت بعدی جمهوری اسلامی، به نبود ترامپ نسبت داده می‌شود، نه مقاومت در برابر دشمن و اصلاح مسیر غلطی که مدعیان اصلاحات در طول هشت سال ریاست جمهوری حسن روحانی در پیش گرفتند.

درگیری و آشوب هم که قطعی است و شروع شده و به نظرم دولت امریکا چندان نگران آشوب‌ها نیست، چون هم به نفع «تجارت سلاح» سرمایه‌داران حکومتی است و هم مردم ضعیف که نان‌خور دولت هستند از بین می‌روند.

از همه مهم‌تر، به نظر بنده رژیم امریکا به بهانۀ آشوب‌های گسترده، به دنبال تغییراتی در ساختار رژیم و سیطرۀ دیکتاتوری در جامعۀ امریکاست.

این کار (سیطرۀ دیکتاتوری) در کوتاه مدت به مهار ناآرامی‌ها می‌انجامد، اما در مجموع فروپاشی امریکا را سرعت می‌بخشد.

به نظر می‌رسد که ماجرای انتخابات اخیر امریکا، تا اواسط یا حتی تا آخر آذر ادامه پیدا می‌کند و احتمال دارد در نهایت رئیس‌جمهور با رأی دادگاه معلوم شود؛ مثل رئیس‌جمهوریِ گرگ‌بوش که دادگاه رأی داد.

۰ نظر

۰

۰ ۱۶ آبان ۹۹ ، ۱۴:۰۹

امیر عبّاس

سردار سلیمانی بعد از شهادت: امام خامنه‌ای همیشه پیش ماست!

بسم الله النّور

پیش درآمد: این‌که فرصت به‌روزکردن وبلاگ کمتر به دست می‌آید، به این معنی نیست که ترک وبلاگ کرده‌ام؛ هر وقت فرصت باشد انجام وظیفه می‌کنم و اگر نظر و پیامی ثبت بفرمایید، مطالعه و پاسخ داده خواهد شد.

مزار سردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی

درست شش روز قبل از محرّم امسال، یعنی صبح روز جمعه ۲۴ مرداد ۱۳۹۹، برای نخستین بار به زیارتسردار سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی رفتم. یک سفرنامۀ مفصل و طولانی در بارۀ این مأموریت باید نوشت، اما در این مجال فقط به ذکر چند نکته بسنده می‌کنم:

۱- آن‌ها که با پای پیاده به زیارت اربعین رفته‌اند می‌دانند که در این سفر، همه چیز طبق خواستۀ زائر به بهترین شکل فراهم می‌شود؛ خدا شاهد است که سفر به کرمان و زیارت حاج قاسم نیز از ابتدا تا به انتها همین گونه بود! همه چیز طبق خواستۀ این حقیر و به بهترین شکل فراهم می‌گشت.

۲- مردم کرمان بعد از شهادت حاج قاسم، صاحب افتخار و غروری مقدّس شده‌اند و عزت خود را از سردارمی‌دانند؛ به همین مناسبت احترام زائران سردار را به خوبی نگه می‌دارند. در میدان شهدای کرمان، از یک افسر راهنمایی سراغ از مسیر گلزار شهدا گرفتم. ایشان همان لحظه به خودرویی که سرعت زیادی داشت ایست داده بود. به بنده گفت: «چند لحظه صبر کن». سپس نصیحتی به رانندۀ جوان کرد، برگ جریمه‌ای تحویلش داد و سراغ ما آمد و نشانی را با حوصله و دقت بیان نمود.

افسر، دهۀ ششم عمر خود را سپری می‌کرد و دقیق و باهوش می‌نمود. با عقل ناقص خود گمان می‌کنم که در ناصیه‌اش نور تقوا و نماز می‌درخشید. از حال و هوای ما فهمیده بود که مقصدمان کجاست، اما انگار برای همدلی پرسید: «به زیارت حاج قاسم می‌روید؟» و وقتی با پاسخ مثبت بنده روبه‌رو شد، در حالی که شاید خودش بارها و بارها به زیارت سردار رفته بود و هرچند از آن نقطه تا مزار حاج قاسم، فقط چهار و نیم کیلومتر فاصله بود، به این حقیر گفت: «خوش آمدید، سلام مرا هم به حاج قاسم برسانید» و بلافاصله با یک احترام نظامی بسیار رسمی ما را بدرقه کرد.

۳- کنار مزار سردار و در سایۀ روح‌فزای شجرۀ طیبۀ شهادتش، می‌شد دقایقی به قرآن و ذکر پناه برد، سبک شد و به آرامش رسید؛ اما وداع که می‌کردی و دور می‌شدی، دوباره غمی سنگین از داغ فراق حاج قاسم سلیمانی، قلبت را می‌فشرد و مجبور می‌شدی بازگردی و دوباره دقایقی مهمان حاج قاسم باشی.

برای یکی از دوستان که این حال و هوا را نوشتم، گفت: «این‌که می‌گویی شبیه کربلاست!»؛ به او گفتم: «در کنار تمام شباهت‌ها، دلیل عمده‌اش این است که انتقام هر دو، هنوز گرفته نشده»!

۴- این بخش را به حساب جنون این‌جانب بگذارید: به حاج قاسم عرض کردم: «به نیابت از رهبر عزیزمان، امام خامنه‌ای، به زیارت شما آمده‌ام». حاج قاسم فرمود: «کار خوبی کردی، اما آقا همیشه پیش ماست».